4. mrt, 2020
Maandag heb ik examen gedaan als ademcoach. Wat een geweldige dag was dit, nu vind ik dit soort dingen altijd best spannend en zat ik zondag ook nog braaf te leren. Onze 'juf' Heleen heeft alles altijd zo goed en duidelijk uitgelegd dat het eigenlijk niet heel erg nodig was om nog zo te leren, maar daar duikt dan toch weer mijn onzekerheid op en ik wil het graag goed doen. Nog steeds. Ook al wist ik dat zij al steeds heeft gekeken naar wat je kunt en hoe je mee doet enz .. pff dat blijft toch een dingetje. Maar het werd een super dag. Ik wist alle vragen maar op één na die wist ik half. Het mooie is dat ik me daar dan niet meer druk om maak. De middag was geweldig en zo in verbondenheid, we moest en allemaal laten zien wat we geleerd hadden. De adem is een geweldig ding wat kun je daar veel mee 'oplossen'. Nu komt het, mijn lijf vond waarschijnlijk dat ik al langer te veel op mijn hals neem. Ik werd s'avonds al niet lekker en de volgende dag was het nog erger, toch gaan werken. Ook s'avonds nog gewerkt, maar 1 van ons die werkte mocht eerder weg, nu heb ik die met beide handen aangegrepen. Thuis vroeg naar bed met lekkere kruiken. Ik heb vannacht allerlei inzichten gekregen, zoals dat het voor mij niet kan om maar door te gaan, ik heb meer rust nodig en dat ik dat ook echt moet gaan doen. Vanochtend toen ik wakker werd was ik het al weer aan het weg relativeren, ja druk geweest enz. Maar ik moet mezelf bij kop en kont pakken en doen wat nodig is. Goed voor mezelf zorgen. ❤️